راه حلی ناکامل / مشکلات آن

از زمانی که تاکسی های ویژه ی بانوان با رانندگان خانم در بعضی مناطق کشور راه اندازی شد وضع بهتر شده است. همین طور قانون نشستن یک نفر در صندلی های جلو نیز کمک خوبی در این زمینه کرده است و یک خانم به راحتی می تواند در تاکسی های معمولی هم در صندلی جلو بنشیند. با این وجود در بعضی مناطق کشور که تاکسی بانوان به آن ها اختصاص پیدا کرده باز هم می بینیم که خانم ها تاکسی های معمولی را ترجیح می دهند. طرح تاکسی بانوان پنج مشکل عمده دارد :

1) اغلب این تاکسی ها بیسیم هستند و جایگاه های ثابتی در ایستگاه های مهم و پرتردد سطح شهر را ندارند.(لا اقل در محل زندگی بنده که این گونه است). حال مسافری را فرض کنید که عجله دارد و می خواهد که هر چه سریعتر به مقصد خود برسد (همه که نمی توانند با تاکسی سرویس بروند).

2) تعداد این تاکسی ها به مراتب کمتر از تعداد تاکسی های معمولی است.

3)مشکل دیگر این که "بعضی از خانم ها از رانندگی رانندگان آن ها راضی نیستند و آن ها را فاقد مهارت های لازم برای رانندگی می دانند." [2]

4) دلیل دیگر این که شغل رانندگی شغلی است که ذاتا سخت است و تناسبی با ظرفیت های وجودی زن ندارد. در حالی که در این طرح رانندگان تاکسی ها خانم هستند. امیرالمومینین حضرت علی (ع) می فرماید : "المراة ريحانة ليست بقهرمانة .
حديث مذكور بيانگر نوع برخورد با زن است. همانطور كه يك باغبان با يك گل با ظرافت كامل برخوردمي كند، در برخورد با يك زن هم بايد جوانب ظريف شخصيت جنس زن را در نظر گرفت.اين احتياط از سوي خود زن ها هم بايد رعايت شود. از طرف دیگر این فرمایش مولا علی (ع) ناظر به این بعد است که زن موظف به انجام کار سخت نیست. یعنی زنها باید کارهایی انجام دهند که با طبیعت ملایم و لطیف آنها سازگار باشد و نباید بانوان را به انجام کارهای سخت و طاقت فرسا ملزم کرد." [3]

5) و دلیل آخر این که مگر نه این که تاکسی های بانوان ایجاد شدند تا خانم ها امنیت و آسایش بیشتری داشته باشند ولی باز هم در این جا گروهی نادیده گرفته شدند که همان رانندگان تاکسی ها هستند.

راه حل پیشنهادی ما

طراحان طرح موجود خود را ملزم به استفاده از رانندگان زن برای تاکسی های بانوان می کنند در حالی که این مساله پیش از این بیان شد که نه تنها لزومی به استفاده از رانندگان زن نیست بلکه این کار برای زنان نامناسب است. اگر رانندگان این تاکسی ها آقایان باشند می توان بخشی از تاکسی های موجود معمولی را به بانوان تخصص داد و نیازی به تخصیص تاکسی های جدید نیست و به نوعی مشکل کمی تعداد این تاکسی ها نیز برطرف می شود. وقتی مشکل کمبود تاکسی ها برطرف شود به نوعی مشکل شماره ی یک هم برطرف خواهد شد و این تاکسی ها همه جا در دسترس خواهند بود.

برای حل مشکل روش تمییز تاکسی ها از یکدیگر نیز می توان تاکسی های موجود را به دو دسته تقسیم کرد و نوع هر کدام را با گذاشتن نشانه ای برای آن مشخص کرد. مثلا تاکسی های سبز رنگ و بخشی از تاکسی های زرد رنگ که با علامتی مشخص شده اند مختص بانوان و مسافران خانوادگی و تاکسی های زرد رنگ فقط برای آقایان. یا این که خطی که نشان دهنده ی نوع تاکسی باشد بر روی آن کشیده شود.

پس به طور خلاصه دو کار برای حل مشکلات تاکسی های بانوان باید انجام شود :

1) استفاده از رانندگان مرد برای تاکسی های بانوان. 

2) تخصیص قسمتی از تاکسی های موجود به بانوان و مسافران خانوادگی.

با انجام این کارها هم زمینه ی انجام گناه از بین می رود و هم خانم ها راحت ترند و هم آقایان و هم مشکلات طرح تاکسی بانوان برطرف می شود.

ان شاءالله که این طرح خوب با برطرف کردن مشکلاتش بتواند امنیت و آسایش هر چه بیشتر زنان و مردان این سرزمین را فراهم آورد.   

منابع : 

[1]   http://basij1390.blogfa.com/post/47 

[2]   www.iranurbanstudies.com/ShowViews.aspx?vid=229 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: